In 'Blue Velvet' bestudeert David Lynch de schaduwkant van de kleinburgerlijke samenleving, waar niets is wat het lijkt. Hij schetst aan de ene kant de gemoedelijkheid van de geschoren gazonnetjes, de vriendelijk zwaaiende burgerij en de onschuldige tienermeisjes. Aan de andere kant de ongebreidelde ontaarding, verbeeld door een maniakale drugsdealer die zichzelf en een nachtclubzangeres op alle mogelijke manieren onteert.

Een wakende droom die je meevoert naar alle uithoeken van de condition humaine, met de hypnotiserende score van Angelo Badalamenti. De meerdere betekenislagen van deze cultfilm werden al bijna tot vervelens toe geanalyseerd. Toch blijft 'Blue Velvet' tot op vandaag één groot mysterie dat al zijn geheimen nog lang niet heeft prijsgegeven.

  • Filmvertoning met introductie
    door Stijn Vanheule (UGent Vakgroep Psychoanalyse)
David Lynch heeft een geheel eigen stijl om de donkere en lichte kanten van de mens in beeld te brengen. Isabella Rossellini is doorleefd en getormenteerd en Dennis Hopper excelleert als absolute tegenpool van MacLachlan; de twee brengen het beste en het slechtste samen.
―
Cinemagazine
Deze vertoning is afgelopen