De film is echter geen biografie van James Baldwin, de Afro-Amerikaanse homoseksuele schrijver die wegens het raciale en seksuele klimaat niet in zijn vaderland kon aarden en een groot deel van zijn volwassen leven in Europa verbleef. Het is evenmin een doorlichting van de Amerikaanse burgerbeweging die een halve eeuw geleden streed voor rassengelijkheid in de Verenigde Staten.
De Haïtiaanse regisseur Raoul Peck transponeert 'Remember This House', een onvoltooid gebleven tekst van Baldwin uit 1979, naar het witte doek. Daarin haalt de schrijver herinneringen op aan drie in de jaren 60 vermoorde voorvechters voor gelijke rechten in de VS: Medgar Evers, Martin Luther King en Malcolm X. Het is een zeer persoonlijke tekst waarin Baldwin, niet zonder enige bitterheid, terugblikt op een woelige periode.
Peck speelt met een aantal subgenres binnen de documentaire – van biopic over mozaïek en collage tot poëtische documentaire – maar zorgt ervoor dat je het resultaat niet in één vakje kan steken. Tegelijk weet Peck heel goed wat hij wil. Hij is een filmmaker die koste wat kost zijn boodschap wil overbrengen. Meestal kiest hij voor een bijna schoolse benadering, zoals dat het geval is in zijn fictiefilms 'Sometimes in April' en 'The Young Karl Marx'. Maar de persoonlijkheid van Baldwin dwong hem om zijn doorgaans klassieke benadering in vraag te stellen.
Peck en Baldwin benadrukken vooral hoe complex de situatie is, omdat onverdraagzaamheid, vooroordelen en objectivering in ieder van ons zitten.