Refn pitchte het 'Valhalla Rising' indertijd aan z’n makker Mads Mikkelsen als een Vikingfilm op een laag budget, wat voor Mikkelsen meteen volstond om in te springen. Want, als Refn iets in z’n hoofd haalt, wordt het ondanks (financiële) limieten sowieso iets fascinerend en eigenzinnig.
'Valhalla Rising' steunt zeker op de stugge schouders van Mikkelsen, het doofstomme hoofdpersonage dat meegezeuld wordt door uiteenlopende figuren. Onheil lijkt hem te achtervolgen of misschien is het omgekeerd. Mikkelsen is een haast dierlijk karakter, met véél verbeten woede. Gevoelens worden eerder geuit via (gewelddadige) uitbarstingen.
De beelden spreken voor zich: er zijn slechts een honderdtal regels dialoog. De film is zo een bezwerende, soms psychedelische, trip doorheen Noorse mythologie, christelijke ideologie en de 'Nieuwe Wereld'.
'Valhalla Rising' tonen we in het kader van de expo Judith – een Karolingische prinses in Gent – in de Sint-Pietersabdij. Zij had als eerste gravin van Vlaanderen, in de 9de eeuw, te maken met invallen van Vikingen. Deze Noormannen reikten ver, zelfs tot Noord-Amerika en het Midden-Oosten.
Op dinsdag 17 december landen ze bij ons.
